Tag Archives: skilferkors

Maak bohaai oor melktert

25 Feb

Geen nasie is so fanaties oor hul eiervla-terte soos Suid-Afrikaners nie. Wel, dalk die Portugese met hul klein handtertjies, maar dis steeds nie die smaak van ons hart nie. Ek sal geblinddoek ‘n egte, outydse melktert – gebak in die koelte voor die Afrika-son opkom – tussen honderde van die tert se uitlandse familie kan uitken. Dis geure wat herinneringe iewers in die onthousentrum van ons kollektiewe brein uit ‘n sluimering kry.AAA melktert collage

Dit is so dat ons nasionale soet ikoon lid is van ‘n internasionale famiglia eiervla-terte en nie ‘n inheemse skepping nie. Maar daarin lê die bekoring juis vir my. Ons melktert-geskiedenis is deel van die mensdom se geskiedenis. Elke element daarvan – die vlapap en die blaardeeg, die kaneel en die amandelgeursel, is karakters wat die gene van ‘’n moeder-melktert in hul ronddra.

{‘n Kykie terug}

Melktert se stamboomwortels strek terug tot by die Romeine, pioniers van die eiervla. In die Middeleeue moes vindingryke kokke maniere bekook om die streng kerkreëls wat suiwelprodukte op vasdae verbied het, te omseil. So het amandelpap,  van amandelmelk, met gemmer en kaneel gegeur, ontwikkel. Lees gerus koshistorikus Hetta van Deventer-Terblanche se storie melktert wat ‘n ruk gelede in Sarie verskyn het.

Met verslapping van die vasreëls het eiervla weer sy buiging gemaak, hierdie keer in ‘n triomfantelike skilfer-of broskors. Selfs die tradisie om kaneel of kaneelsuiker oor te strooi, kom uit die era.

Niggies en nefies van ons melktert kan steeds geproe word in Portugese pastéis de nata, die Griekse galaktoboureko filo-vlatert, die Franse  Basque vlatert,  die Britte se custard tarts, Fillipynse vlagebak en Amiese vlapasteie in Noord-Amerika.  Die Spanjaarde het flans, crema catalane en tot leche frita (gebraaide vla). Die Italianers is verlief op torta di nonna met dennepit-vla en pasta ciotti – amandelgegeurde hand-vlatertjies wat die ou Romeine se vaderskap van eiervla bewys sonder dat ‘n DNA-toets nodig is.

Melktertsusters:  Sophia van Taak (Weg), Barbara Jooste en Elizabeth Cloete.

Melktertsusters: Sophia van Taak (Weg), Barbara Jooste en Elizabeth Cloete.

{Melktert as volksbesit – Weg! se Nasionale Melktertdag}

Weg!-Tydskrif  verdien ‘n melktert-monument vir hul inisiatief om ‘n Nasionale Melktertdag te inisieer wat jaarliks op 27 Februarie gehou word. Dis veral hóé hulle dit doen wat my so beindruk. Hulle eer die baasbaksters en moedig die maak en eet van melktert aan, maar meer as dit – hulle moedig mense aan om ‘n melktert vir iemand anders te gee. Sophia van Taak en die ander Weg!-mense deel honderde melkterte uit by kinderhuise, kinderhospitale, ouetehuise en waar ook al die soet smake van vla en kaneel kan troos en blymaak.   

Om bakfiks te raak vir Nasionale Melktertdag het ek ‘n paar foendies kombuis toe genooi – Martelize Brink van RSG, Elizabeth Cloete van Koekedoor en VLV-faam, Sophia van Taak, my mede-melktertdissipel – en vir Barbara Jooste, ‘n melktertlegende van die Skiereiland se Noordelike Voorstede. Hier is Barbara se melktert.

My eie poging.

My eie poging.

BARBARA JOOSTE SE MELKTERT 

Huiskok Errieda du Toit het met die oog op Nasionale Melktertdag vir Barbara Jooste, ‘n melktert doyenne na haar kombuis genooi. Barbara bak al jare hierdie melktert vir die Durbanville Tuisnywerheid, ‘n geliefde inloopplek in Wellingtonstraat, Durbanville. Nasionale Melktertdag is ‘n inisiatief van Weg!-tydskrif. 

Barbara Jooste se manjifieke melktert. Bak dit self of gaan koop dit by Durbanville Tuisnywerheid in Wellingtonstraat.

Barbara Jooste se manjifieke melktert. Bak dit self of gaan koop dit by Durbanville Tuisnywerheid in Wellingtonstraat.

BARBARA JOOSTE SE MELKTERT  

As jy nie die skilferkors self wil maak nie, gebruik gerus  ‘n gekoopte deeg, die beste wat jy kan bekostig, maar maak hierdie melktertpap – dis so lekker jy sal dit sommer so uit die kastrol uit wil eet!

(Skilferkorsdeeg maak genoeg vir 12 terte; die melktertpap is genoeg vir 3 terte)  

SKILFERKORSDEEG (maak 12 korse!)

Bestanddele

  • 1,3 kg meelblom
  • 3 ml sout
  • 5 ml kremetart
  • 250 g botter of margarine
  • 4 eiers, geskei (slegs eiergeel word gebruik vir deeg)
  • 30 ml suurlemoensap
  • Yswater
  • Smeerlaag: 375 g botter (of margarine
  • Meelsprinkel: 500 ml meel en 5 ml kremetart saamgesif 

Metode (vir deeg) 

1. Sif die meelblom, sout en kremetart saam.

2. Vryf die botter of margarien in, tot die mengsel soos broodkrummels lyk.

3. Voeg die suurlemoensap by die eiergele en vul met yswater aan tot 600 ml. Klits goed saam.

4. Voeg die eiermengsel by die meelmengsel en werk tot ‘n gladde deeg. Bêre in die yskas vir   ± 20 minute.

5. Rol die deeg uit op ‘n meel-kremetart gestrooide werksarea. Smeer die botter oor (onthou om altyd weg van jou af te rol met kort, ligte bewegings – die geheim is om nie die deeg onnodig te rek nie).  Vou die deeg, bedek met plastiek en bêre weer in yskas vir 20 minute. Herhaal die rol proses en vou. Bêre tot benodig.  

Wenk: wanneer jy die deeg finaal uitrol om in die tertborde te sit, gooi bietjie mielieblom op die werksoppervlakte) 

Melktertvulsel (genoeg vir 3 terte)

(Wenke: voer jou blikborde met uitgerolde deeg voor jy die pap begin maak, en plaas blikborde – bedek – terug in die yskas tot die pap klaar is. Voorverhit jou oond ook – want sodra die vlapap reg is, moet dit vuurwarm in die tertkors gegooi word en oond toe gaan).  

Bestanddele  

Vir stap 1:

  • 300 ml meelblom
  • 75 ml mielieblom
  • 5 ml sout
  • 180 ml suiker  

Vir stap 2:

  • 6 eiergele
  • 1 ml “egg yellow” kleursel (of mespunt borrie) as eiergele te lig is
  • 15 ml vanieljegeursel
  • 2 druppels amandelgeursel
  • 500 ml melk  

Vir stap 3

  • 1½ liter melk
  • 1 kaneelstokkie
  • 25 g botter
  • 250 ml suiker
  • 80 ml koue water  
  • Vir stap 4
  • 6 eierwitte
  • 120 ml suiker  
  • Kaneel of kaneelsuiker vir oorstrooi (opsioneel)  

Metode vir vulsel  

Stap 1: Sif die meelblom, mielieblom, sout en suiker saam. Hou eenkant.  

Stap 2: In ‘n aparte mengbak, klits die eiergele, eiergeel kleursel, amandergeursel en 500 ml melk  liggies saam. Hou eenkant.

 Stap 3:  Voeg die 1½ liter melk, kaneelstokkie, botter, suiker en koue water in ‘n kastrol en bring tot kookpunt. 

Stap 4: In ‘n aparte bak, klits die eierwitte en suiker saam tot punte vorm. Hou eenkant.  

5. Voeg die eiermengsel van stap 2 by die meelmengsel van stap 1 om vla te vorm.

6. Voeg die warm melkmengsel van stap 3 by die vlamengsel (nie in die kastrol nie), meng vining en plaas terug in die kastrol.

7. Roer oor lae hitte tot verdik. Een “plop” van die mengsel is die aanduiding dat die vlappap reg is.

8 Gooi terug in die vlamengsel bak en vou die eierwitte van stap 4 in.

9. Giet van die vlamengsel in blikborde wat met skilferkors uitgevoer is en bak by 225ºC vir 10 minute. Draai hitte af na 200ºC en bak vir nog 5 minute. Roteer en draai die borde en bak vir nog 5 minute.  

Nota: hierdie blogskrywe is in 2015 gedoen, nog voor Mari-Lous Guy en Callie Maritz se wonderlike boek Suid-Afrika se Melktert Versameling  op die rak verskyn het. kyk uit vir hierdie pragboek.

My ma se hoenderpastei

23 May

Ons het almal al gehoor van Meraai se hoenderpaai. Tannie SJA van Kook en Geniet het ‘n heerlike hoenderpastei, en deesdae kraai Nigella, Gordon en wie weet  nog se paais koning op ons werf. Nie.een.kom.naby.my.ma.se.hoenderpaai.nie. Hare is die lekkerste in die ganse wêreld. Ja, ek hoor al hoe sê jy jou familie se hoenderpastei is die beste. Ek verstaan. Dit hoort so.

aa Ma hoenderpastei NAWEEK  resized

Ma se hoenderpastei was my hele lewe lank die middelpunt van Sondae en spesiale dae. Dit was eers na haar 84ste verjaardag dat sy die maak van die hoenderpastei gedelegeer het en ’n ‘inkommer’-pastei na die tafel gebring het. Dié het nie gelyk of geproe soos hare nie en nie getroos soos hare nie.

Ek het net geweet die tyd het gekom dat ek haar vir die resep moet vra om dit self te begin maak. Self het sy dit nooit neergeskryf nie. “Ek weet mos hoe om dit te maak,” hoor ek haar sê.

Die betrokkenheid by Kokkedoor, die reeks oor onthoukos, het my diep bewus gemaak hoe belangrik die draers van familieresepte is. Seuns het die plaas of die draaibank gekry, dogters die resepte vir die  pastei, die melktert, die brood, konfyt en sagopoeding.

Nie net wou ek elke jota en tittel van Ma Inez se Hoenderpastei leer maak nie, maar dit as familie-nalatingskap aanteken.  So begin ons die afstandsonderrig. “Bel as jy vashaak, my kind.”

Die tyd het gekom om Ma Inez te vra hoe om haar hoenderpastei te maak.

Die tyd het gekom om Ma Inez te vra hoe om haar hoenderpastei te maak.

Nat King Cole sorg vir ma-musiek. Die hoender is in die pot. Heel. Ek vaar die speserykas in met my neus en herinneringe as kompas. Ma sou nooit aan ‘n hoender vat sonder om die naeltjies nader te trek nie. Minstens vyf. Paar korrels wonderpeper, vyf of ses koljanderkorrels, dieselfde met die peperkorrels. Genoeg sout.  Drie  lourierblare.

Jy kan nog die wonderpeper uitlos, maar nooit die asyn nie; twee eetlepels bruin asyn, wit asyn, wat ookal. Ma sou nie weet van gekruide of balsamiese asyn nie.  Als is saam met die hoender die pot in, saam met een groot ui, twee wortels – gekrap en bonkig gesny. Twee koppies water.

Uit pure gewoonte beland die laaste dreksels van ‘n bottel witwyn ook in die pot. Ma bevestig dis reg so, want die oumense het ook graag met wyn gekook. Nou’s dit die nuwe familietradisie, regverdig ek my inkleur buite die lyne, deur tiemie uit my tuin aan die pot te skenk.  ‘n Paar blokkies gerookte spek kom ook by, alhoewel Ma het  nou en dan ham bygesit as daar ‘n stukkie oor was wat nie in haar souttert beland het nie.

aa hoender in pot resize vir blog IMG_1283

Die hoender vra vir s-a-g kook. Ons hoor skaars die prut, prut, prut, maar die geur van Ma Inez se pastei-in-wording weergalm deur die huis.  Die hoender kondig aan hy’s reg vir die pluis deur sommer vanself uitmekaar uit te begin val. Nou pluis jy. (Ek onthou ma se ‘sjoe, sjoe’ soos sy die nog-vuurwarm hoender pluis van haastigheid).  Beentjies eenkant, die pluisvleise in  die gechipte erdeskottel.

aa gevlokte hoender resize vir blog  IMG_1321

Ek bel vir Ma. “Wat van die hoendervelle?” “Dit kom in, mooi fyngemaak. En wees goed op die uitkyk vir klein beentjies en die naeltjies.” (Om op ’n naeltjie te byt  laat selfs die vroomstes onder ons innerlik swets aan die Sondagtafel.)

Die hemele sal jubel oor die prutsous wat in die pot agter gebly het. Ek gooi dit deur ‘n sif om die korrels speserye uit te vis. Die uie en wortelstukkies word gered en by die fyn hoender gesit. Die aftreksel hou ek eers eenkant, want ‘n soort-van witsous moet in die pot gemaak word. (Geen pakkie-soppoeier is welkom in hierdie heiligspot nie) Smelt  2 lepels  botter tot dit sis en roer dieselfde hoeveelheid koekmeel by en hou aan’t roer tot die storie glad en klontvry is. ’n Koppie en ‘n  half warm hoenderaftreksel kom by en word deurgekook tot die meel nie meer geproe kan word nie. Seker 3 minute.

Nou proe jy daai sous. Hy moet sy asyngeurtjie hê  en sout-en-peper is al afronding wat nou nodig is. Die naeltjies,  koljander en wonderpeper het klaar sy ding gedoen. Roer sous deur die gepluiste hoender, skep in die gesmeerde oondbak en troos jou, Pastei Paradys is nou skaars  ’n halfuur weg.

As jy die terapie van  skilferkors wil benut, is jy nou op jou eie. Ek koop myne. Met die gesousde fynvleis in die gesmeerde pasteibak, word die lig uitgerolde deeg bo-oor gesit (sonder om die deeg te rek) en die oorhang-stukke afgesny.

Ma Inez

Ma Inez

Ek versier die rand van my pastei met pennie-grootte deeg polkadots. Ma het net die deeg liggies met die vinger gedruk. Smeer bietjie water om die buiterand en pak die deegpolkas om die rand, effe oormekaar.  Die nuwe generasie se ander twist is om individuele pasteie in kleiner bakkies te maak as dit net ek en Ian aansit vir ete; anders maak ek dit in die familie-grootte oondbak soos ma. Die kleiner bakkies is prakties, maar het nie dieselfde gees van groothartigheid nie – om vir almal uit een bak te skep het ‘n dieper betekenis van deel.

IMG_7197 Small

(Van die orige deeg maak ek hartjies of ander versierings om apart te bak.)

Ek maak genoeg hoender om klein pasteitjies te maak.

Ek maak genoeg hoender om klein pasteitjies te maak.

Prik die deeg sodat die stoom kan ontsnap. Verf geklitse eier bo-oor vir mooi bruin glans.  Oond toe.

Die eerste 15 minute bak dit in ’n baie warm oond vir die deeg se onthalwe. Vir die hoender se onthalwe verminder ek die hitte na 180°C en bak nog 15 minute tot deurgebak en goudbruin.

Ma se pastei het altyd die tafel gedeel met ’n oordaad ander opskepskottels. Vir my is rys, ertjies en tamatieslaai met fyngekerfde uie en asynsousie genoeg.  Net een ding bly oor, om dit Ma Inez se Hoenderpastei te maak: om die seën daarop te vra. 

  • Dankie dat jy ingeloer het. Jy kan ook my kostwiets volg @huiskok of saamluister op RSG – Huiskok Glanskok op Vrydagoggend net na 9.15 vm, my kosstories in Beeld en Burger NAWEEK volg of laat sommer net ‘n boodskap op hierdie storie dan gesels ons so.

Somer-fling tussen Alida se bokmelk-uietertjies en Sauvignon Blanc

5 Oct

Trek saam met my strappy somersandale aan en sit ‘n sonhoed op, want dis witwynseisoen. Meer spesifiek die Seisoen van Sauvignon Blanc.

Ek soek ‘n somer-fling vir my gunsteling somerwyn, wat terloops ook een van die trendieste wyne ter wêreld is – en as dit by kos-en wynparing kom is Sauvignon Blanc ‘n elegante vryer saam met salm tot sashimi. Mossels, ja. Soesji, ja. Perlemoen en garnale, beslis. In piekniekmandjies, met antipasti en Mediterreense styl alfresco-etes, en soos ek al uitgevind het selfs saam met Italiaanse vinkel-wors met druiwe gestowe.

As dit by hierdie wyn kom het die pot beslis nie net een deksel nie. En dis wat ons vanjaar vier by die Durbanville wynvallei se Seisoen van Sauvignon. Ek het egter wyer as my eie kontrei gaan soek vir die ideale, terterige kosmaat.

Ek het ‘n hele boek vol keuses, want uit Pretoria kom die pragtige kookboek Heerlik & Maklik: Hartskos van die ewe pragtige Alida Ryder. Alida se blog Simply Delish SA is ‘n wegholsukses en ek glo die boek gaan ook wees. Lieflike foto’s, verbeeldingryke kos. En bowenal maklik: ek wil immers nie in die somer sukkel met komplekse geregte en magdom bestanddele nie.

Toe ek tot by die resep blaai vir veerligte, goudbruin gebakte skilferkorstertjies gevul met gekarameliseerde uie, bokmelkkaas en tiemie, toe weet ek: hier’s die perfekte somerromanse vir my glas Sauvignon Blanc.

Maar kom ons gesels eers oor Alida: hierdie besige ma van ‘n tweeling is ook kosstilis en fotograaf. Sy’s van Pretoria en het by my kom kuier met haar Kaapse besoek vir die vrystelling van haar boek. Ons het tee gedrink en appeltert geeët. Om ‘n tafel – selfs ‘n teetafel – leer jy ‘n mens goed ken.

Alida Ryder – blink nuwe ster op die SA kosskryf-toneel

Alles wat ek van hierdie nuwe ster op ons kostoneel ervaar het, is ook in haar boek te beleef. Vol geesdrif, kreatief, passievol, eerlik en sonder aansit.  Mensig, en sy is mooi. Smeulend mooi met warm bruin oë, ‘n blink bos swart hare en kurwes wat Nigella in die skadu laat. Daarby ‘n hart van goud.

Haar boek is net so ‘n welkome gas in my boekrak. Dit word deur Penguin uitgee, dieselfde uitgewer as Jamie Oliver se boeke, vertel sy my oor die stuk appeltert: “dit was nog altyd my droom om eendag ‘n boek uit te gee deur dieselfde mense as een van my koshelde.”

By haar ma Ronel het sy haar avontuurlustigheid gekry; haar invloed geur vandag steeds Alida se kombuisskeppings. Haar ouma het ook help vorm aan haar kossiel. Van kleinsaf het sy en haar ouma wie se naam sy dra, saam gebak en gebrou: net soos Alida vandag doen met haar tweeling Aidan en Abigail.

En as ek enigsins nog sou wonder of my eerste indrukke van Alida – en ons tydjie saam oor koek en tee – dieselfde Alida is wat op die blaaie van haar pragboek saamgevat is, hoef ek net die voorwoord van my kosheldin, die formidabele Sam Woolidge, te lees. (Sam het net soos ek aanvanklik vir Alida deur haar kosblog leer ken; en later eers persoonlik ontmoet).

“Ek het nog altyd van Alida se passie vir kos gehou, haar gulhartigheid en oorspronklike benadering,” skryf sy. “Noudat ek haar ontmoet het, is ek mal oor haar geesdrif vir die lewe, die vreugde wat sy uitstraal en haar dankbaarheid vir goeie dinge wat met haar gebeur.

Sela, Sam! Viva, Alida!

Net na ek Alida ontmoet het – en haar boek onder oog gekry het – vertel ‘n ander kosgeesgenoot (wat onder die skuilnaam Big Big Joe sulke wonderlike artikels vir Rapport geskryf het) ook hoe eerlik en heerlik hy haar boek gevind het. En vertel kwylbekkend van die oondgeroosterde hoender met suurlemoen wat hy uit die boek gemaak het. Dit maak ek die oomblik as ek gaste oornooi.

As dinge soos kos uit die hart vir jou, my liewe bloglees-vriendin en vriend, ook waarde het, skaf gerus Alida se boek aan wat vol daarvan is. Jy sal soos ek weer besef hoe heerlik en sielsbevrediging eenvoudige kos kan wees wat met ‘n ruimhartige gees berei en met baie liefde voorgesit word.

Terug by die somervryery tussen kos en wyn wat hopelik tot ‘ouers vra’ sal lei:

My Sauvignon Blanc keuse is een van die wyne op die FNB Top 10 Sauvignon Blanc lys – die MM Louw 2011 van Diemersdal, ‘n ware fynproewersdroom wat 9 maande verouder is in eikevate. Dis ryk en vol met note van nartjie, spesery, heuning en selfs vanielje. Dis ‘n intense sauvignon blanc – nie ‘n skaam wyn nie. ‘n Wyn vir grootleef in die somer.

Hier is enkele voorbeelde van somer-vryers vir witwyn uit Heerlik en Maklik: Hartskos –

  • Pasta met oondgeroosterde kersietamaties, pesto en ricotta (beslis my ‘go-to’ pasta gereg hierdie somer)
  •  Gerookte salmballetjies met roomkaas (fabulous vir ‘n partytjie of skemeruur-happie)
  • Cajun steurgarnaalslaai met aioli
  • Somergroente pasta met geposjeerde eier (die aspersies gaan Sauvignon Blanc laat sing)
  • Gebakte seekos met rys (haar  weergawe van paella, met mossels,steurgarnale en calamari)
  • Gekruide risotto met bros calamari en ook die steurgarnaal en ertjierisotto
  • Sout en peper inkvis (hierdie Griekse gereg is ‘n ode aan Alida se ma wat so lief was vir Griekse kos)
  • Baguette met geroosterde groente en chevin (hou jou lyf Fransman die somer. Pragtig. Maklik. Gesond. En die chevin is Sauvignon blanc se hartstogtelikste kaasminnares).

ALIDA SE SKILFERKORSTERTJIES MET GEKARAMELISEERDE UIE EN BOKMELKKAAS

 Die resep bevat net 3 hoofbestanddele en daarom beveel Alida aan dat jy net die beste aanskaf – goeie skilferkosdeeg en goeie bokmelkkaas (ook bekend as ‘chevin’). Sit dit voor met ‘n eenvoudige slaai van roket, bronkors, avokadopeer en ‘n suurlemoenslaaisous. Alida geniet dit met chenin blanc – ook ‘n somerwyn wat al hoe meer opspraak maak.

2 rooi uie, in fyn skywe gesny

1 E balsemasyn

2 E suiker

1 rol gekoopte skilferkorsdeeg

100 g chevin kaasrolletjie, in 4 dik sirkels gesny

Vars tiemie

1 eiergeel, geklits

Maak so:

Voorverhit die oond tot 180C. Soteer die uie in ‘n braaipan tot sag en deurskynend. Voeg die asyn en suiker by en karameliseer 5 minute. Verwyder van hitte en hou eenkant.

Rol die deeg effens dunner en sny 8 sirkels met ‘n deursnee van 10 cm elk uit die deeg. Plaas 4 van die sirkels op ‘n bakplaat wat met bakpapier uitgevoer is. Sny nou sirkels van omtrent 8 cm uit die oorblywende 4 deegsirkels, sodat jy 4 deegringe kry. Bestryk die rande van die deegsirkels op die bakplaat met eiergeel en sit een deegring op elke deegsirkel om ‘n rand te vorm. Skep ‘n eetlepel van die die gekarameliseerde uie in elke holte en sit ‘n dik sny kaas op die uie. Bestryk die deeg weer met eiergeel, sit tiemietakkie op elke tertjie.

Bak vir ongeveer 10 minute tot goudbruin en die kaas effens versag het.

Koel komkommer – bietjie meer oor die Durbanville Wynvallei

 – Alhoewel die Durbanville Wynvallei se rooi wyne toenemend naam maak, het die  area sy uitstekende sauvignon-reputasie opgebou as gevolg van die terroir wat ideaal is vir hierdie klassieke koel-klimaat variëteit.

– Die Durbanville Wynvallei is een van die koelste streke in die wynlande, omdat dit so naby die koel Atlantiese Oseaan is (die gebied is minder as 15km weg van die see en baie plase het ’n uitsig op die Oseaan) en as gevolg van die hoogte van die heuwels. Die wingerde kry blootstelling aan misnewels en die somer se suidooster waai weer van Valsbaai aan die Indiese Oseaan-kant in.

– Die heuwels sorg ook vir ’n reeks warmer en koeler klimaat-eienskappe wat sorg vir verskillende wynstyle van dieselfde variëteit terwyl almal terselfdertyd ook ’n sekere mate van vrugtigheid en elegansie in gemeen het.

– Die grond in die gebied is ideaal: baie ou, leiklipagtige diep grond wat goed gedreineerd is, maar ook goed vog terughou wanneer dit droog raak. Voeg daarby  wynmakers en wingerdgroeiers wat die grond se potensiaal ten volle benut.

(Bron Durbanville Wynvallei Assosiasie)

Die Seisoen van Sauvignon word van 6 en 7 Oktober op 11 plase in die vallei gehou. Besoek www.durbanvillewines.co.za vir die program.

Nota: Ek doen skakelwerk vir die Durbanville Wynvallei Assosiasie. My entoesiasme en liefde vir die streek kom egter oor jare – want ek het grootgeword in die omgewing en bly 15 jaar al op die soom van die wynlande. Ek ervaar daagliks die opregtheid, gasvryheid en passie van die wynmakers en die streek se kokke. Dis wat ek ken en daarom skryf ek daaroor.

Gesels saam:

Kwetter saam op Twitter: met my @huiskok en met Alida @SimplyDelishSA ; Martelize @MartelizeBrink en Francois is @Glanskok

Luister gerus ook Vrydag-oggende op RSG na my en Francois Ferreira se kospraatjies Huiskok Glanskok saam met Martelize Brink.

Proust en die gebakte pere

10 May

“Sweetly and subtly perfumed…so soft it is best eaten with a spoon, a tenderness more appealing to gourmets than to those who have to pick, ship, handle and store it in constant fear of ruinous spoilage.” (Waverley Root, oor die Comice peer)

Stillewe met Pere. Vincent van Gogh. Parys. 1887-88

Dis nie net madeleines wat Marcel Proust aan die verlang gehad het nie, maar ook poires Bourdaloue, ‘n klassieke peergereg met frangipani-room. Wel nie veel vir die oog nie, maar indrukwekkend op die tong. Renoir het weer ‘n swakte gehad vir Bourdelots et Doullins, ‘n nagereg van heel appels en pere, elkeen in ‘n jas van skilferkorsdeeg, omdat dit hom herinner het aan goeie tye met die huis vol vriende en jillende kinders.

{Ouma in ’n nartjie, my ma in ’n peer}

Soos alle vroue (en ma’s veral) kom pere in vele vorms. Daar’s die lang, dunnekkiges, soos die beurre bosc met ‘n geel-groen skil. Dan ook die eiervormige beurre hardy – bekend vir ‘n growwe skil en hoog-peerlike  aroma as dit regryp is. Packham met die onreëlmatige lyf en groen kleur eet jy dieselfde dag wat die stingeltjie begin effe meegee. Geel moet sy nie word nie – dan raak sy melerig.

Bon chretien met die liggeel spikkelskil is ovaal van lyf. Al laat haar kort nekkie haar kort voor beeldskoon, is sy sag en sappig …. Ietwat van ‘n dienende Marta. Bruin Forelle is ook so ‘n spikkelpeer; op haar soetste wanneer sy ‘n blos op die wang het. Die lekkerse peer vir net so eet is die Comice – nou wel nie die mooiste peer in die boord nie, maar die soet, fluweelsagte tekstuur op die tong maak op vir haar windverwaaide voorkoms.

Pere maak van kosmense artieste, soos Lannice Snyman wat in Fruit Art pere saam met appelliefies en bocconcini (mondjievol mozzarella-bolletjies) op stokkies ryg en met ‘n hitsige stropie bedek het. Vir ‘n kunssinnige slaai het sy pere, avokadopeer en papaja bedruip met ‘n sous van jogurt, heuning, gekrummelde bloukaas, olie en ‘n titsel asyn.

In Vin de Constance, uitgegee deur Lannice, wikkel  Michel Roux Jr soet ryp pere saam met roquefort in skilferkors toe – om met ‘n kelkie van die ikoniese soetwyn te geniet. In Food Gurus bedien Margot Janse sjampanje-geposjeerde pere met ‘drop’ panna cotta en vanielje puree.

Vir Homer was pere die gode se geskenk aan die mensdom. Is dit nie wat ma’s vir ontbyt verdien op Moedersdag nie – net gestoom en besprinkel met geroosterde hawermout en sesamsade; jogurt en streepsels heuning.

Pere hou ook van appels en appelkosies, van kersies, bosbessies, sjokolade, dennepitte, okkerneute, suurlemoenskil, kaneel, gemmer, naeltjies en vanielje. Die wintervrug maak moeiteloos maats met roquefort, roket, port, parmesaan, pinotage, pancetta en prosciutto.

As jy steeds wonder oor wat om vir ma maak op Moedersdag, wat dalk van bokmelkkaas en peer crostata? Laat snytjies pere bo-op skilferkorsdeeg lepellê met skyfies bokmelkkaa. Bak dit goudbruin en bestryk met rooirissie- en lemmetjiestroop vir ‘n poeding-en-kaasgang in een.

Dit hou nie daar op nie: die gastronauts in die kombuis kan regstaan met gestoomde pere, opgedien in ‘n wit porseleinkoppie saam met mossels in ‘n romerige sous gegeur met piekelgemmer en Thaise groenkerrie – met erkenning aan Taste.

Op Moedersdag dink ek ook aan my pa wat altyd op hierdie dag vir Ma ‘n liefdesbriefie geskryf het omdat hy vergeet het van ‘n geskenkvir Ma of om planne te maak sodat sy nie hoef te kook nie. Vir Ma en Pa saam sou ek beesstertbredie wou maak, dit smoor in witwyn met koljander en bedien met gestoomde pere en vinkel – ‘n resep wat ek juis destyds uitgeknip het vir ‘n spesiale herinneringsmaal.

Maar Pa is nou net hier in swart- en wit foto’s en sy sakdoekies. Ma is met min tevrede. Solank sy by my, haar enigste meisiekind is op Moedersdag, dan’s die saak reg. Vir haar maak ek gebakte pere. Sy dink dis hemel op aarde.

Pere in die oond gebak vir Ma Inez   

Kyk uit vir ryp pere, regte egte esdoringstroop en Häagen-Dazs vanielje-roomys. Jou ma (en jou skoonma) is dit werd.

6 ryp pere (geskil, ontpit en halveer)

1 koppie port

2e bruinsuiker

1/2 koppie sultanas of rosyne

Handvol dennepitte

1t kaneel

Esdoringstroop (maple syrup) – Woollies het die ‘real macoy’

Verhit oond tot 180°C. Plaas die peerhelftes in ‘n diep oondskottel. Strooi die dennepitte, bruinsuiker, kaneel en sultanas of rosyne oor. Drup bietjie esdoringstroop oor. Gooi port oor en bedek deeglik met foelie om die vog binne te hou. Bak 45 minute of tot die pere sag is. Sit voor met roomys en esdoringstroop.

 

%d bloggers like this: