Tag Archives: uie

Oondgebakte gevulde uie sonder die trane

2 Jul

Dis ‘n groente wat ons laat huil en ons kos laat lag. ‘n Ondergrondse knol wat altyd die ondersteunende rol speel, eerder as om koning te kraai; en die groente wat die meeste op aarde gebruik word, en in elke kookkuns. Begin die meeste resepte nie juis met ‘skil die uie’ nie?

Uie in my koperbak.

Uie in my koperbak.

So begin die boek Like Water for Chocolate van Laura Esquivel met die openingsreel  ‘Take care to chop the onion fine’. Die hoofkarakter  Tita word in trane gebore, tussen die kokery en die uiskillery deur. So baie is daardie dag gehuil  dat daar genoeg sout op die klipvloer opgevee is om ‘n tien pond sak te vul.  Hier is ‘n uittreksel uit die magiese  openingshoofstuk:

“PREPARATION: Take care to chop the onion fine. To keep from crying when you chop it (which is so annoying!), I suggest you place a little bit on your head. The trouble with crying over an onion is that once the chopping gets you started and the tears begin to well up, the next thing you know you just can’t stop. I don’t know whether that’s ever happened to you, but I have to confess it’s happened to me, many times. Mama used to say it was because I was especially sensitive to onions, like my great-aunt, Tita.”

(‘N Verdere deel van die boek se begin, en die magiese uie-huilery, onderaan die inskrywing)

My gevulde uie wat wolwefluite gekry het.

My gevulde uie wat wolwefluite gekry het.

Die uigereg wat ek jou van wil vertel is nie ‘n tranetrekker nie, want net die papierdroog skil word  afgehaal en die uie heel gekook. Dus, geen trane. Baie lekkerte. Ek het juis hierdie naweek die skottel bruingebakte uie met groot trots tafel toe gedra. daar was ‘n paar wolwefluite van die manne se kant af – nie vir my nie, maar vir die uie wat so pronkerig vertoon.

Heel oondgebakte uie, gevul met sampioene, spek en kaas

Bestanddele

  • 6 groot uie, geskil, met worteldeel heel gelaat
  • 40 gm botter, vir braai (plus 7,5 ml olyfolie/saadoliemengsel as jy wil keer dat die botter brand)
  • 50 gm pancetta of gerookte ontbytspek, fyngekap
  • 4 groot bruinsampioene, fyngekap
  • 25 gm gedroogte porcini, 5 minute in warm water geweek, water uitgedruk en dan fyngekap
  • 2 knoffelhuisies, fyngekap
  • 60 gm dik room of suurroom vir vulsel + 250 ml klitsroom (pouring cream) vir oorgooi
  • 60 gm fyngerasperde harde kaas, soos parmesaan, pecorino of Gruyère plus ekstra vir oorstrooi
  • 50 gm vars growwe broodkrummels
  • 7,5 ml vars gekapte tiemie plus ekstra takkies vir bediening
  • Fyngekapte skil van 1 suurlemoen

    Reg om oond toe te gaan.

    Reg om oond toe te gaan.

Metode

  • Kook uie in groot kastrol oor lig-kokende soutwater tot sag vir sowat 20-30 minute afhangende van hoe groot die uie is. Dit moet sag wees,  maar nie uitmekaar val nie. Dreineer.
  • Koel af tot jy die uie kan hanteer sonder om jou vingers te verbrand en sny die bokant van die uie af – sowat 2 cm stuk – dit gaan die deksel vorm wat jy later gaan terugsit op die gestopte uie.
  • Met ‘n klein skerp messie, sny nou versigtig ‘n holte uit die binnekant van elke ui. Hol die ui verder uit sodat net ‘n dik dop oorbly. Moenie gate in die dop steek nie. Behou sowat 1/3 van die uie wat jy uitgehol het, kap dit fyn en hou dit eenkant om later in die vulsel te gebruik.
  • Verhit die oond tot 180C. Verhit die botter in ‘n pan oor medium hitte en voeg die gekapte uie, pancetta of spek, sampioene, porcini en knoffel by en soteer in die pan tot sag, sowat 10 minute. Skep uit in ‘n bakkie en laat mengsel afkoel. Voeg nou dikroom, fyngerasperde kaas, broodkrummels, tiemie en suurlemoenskil by. Geur na smaak en skep in die uitgeholde uie. Sit die uiedeksels op.
  •  Plaas die gevulde uie in ‘n oondbak, sodat hulle lekker snoesig teen mekaar staan, gooi die room oor en strooi tiemietakkies oor. As daar vulsel oorgebly het kan jy dit tussen die uie dot. Bak tot goed bruin, sowat 50 minute.
  • Opsioneel: strooi ekstra kaas oor tien minute voor dit klaar gebak is. Bedien warm.

So karamelliseer ek uie:

  • Gebruik 2 groot bruin uie, in dun ringetjies gesny (probeer dit eweredig of met ‘n mandolien sny).
  • Verhit 2 eetlepels olyfolie in ‘n pan en voeg die uieringe en ‘n knippie sout by, verlaag die hitte en soteer sowat 30 minute tot sag en goudbruin terwyl jy nou en dan ‘n roer gee. Moenie haastig raak en die hitte verhoog nie. Die uie kan maar effe bruin word op plekke, maar nie te swart nie anders proe dit bitter. Geur met sout en peper.
  • Vir variasie en ‘n taaier mengsel: sodra die uie sag en effe goudkleurig raak (dis so na 20 minute) voeg 25 ml bruinsuiker en 15 ml balsamiese asyn by en kook verder tot taai en gekaramelliseer vir nog 10-15 min.

So braai Moro uie bros:

Sam en Sam Clark van Moro se metode is ‘n treffer, maar gebruik heelwat olie en moet liefs in twee sarsies gedoen word om te verseker dat die uie bros en krakerig braai. Bedien dit oor lensies of rys, of op hamburgers en selfs aartappelslaai.  Om 2 groot uie te karamelliseer, verhit 300 ml sonneblomolie in ‘n groot braaipan of kastrol. Sodra goed warm, gooi die helfte van die fyngesnyde uie in die pan, en braai oor medium hitte tot mahoniebruin. Skep met gaatjieslepel uit, plaas op kombuispapier om te dreineer en herhaal die proses. Die orige olie kan herwin word, maar onthou dat dit nou sterk na uie smaak.

‘n Ander metode wat die Nasionale Uieraad van die VSA aanbeveel:

  • Halveer en sny die uie in ringe. Spuit die pan se bodem met kleefvrye sprei, kook dan die uie met 15ml olie vir sowat 20-25 minute teen medium-lae hitte. Geur. As dit begin vassit, gooi ‘n klein hoeveelheid water by sodat dit losstoom. Die uie sal tot 5 dae in die yskoud hou.

    Uieringe by een van die groot uiefeeste wat in die VSA gehou word - Hoekom nie ons ook nie?

    Uieringe by een van die groot uiefeeste wat in die VSA gehou word – Hoekom nie ons ook nie?

Gebraaide uieringe}

  •  Sny 3 uie in 1 cm ringe, maak die ringe los van mekaar en plaas in mengbak, voeg 250 ml karringmelk by en laat staan vir 30 minute.
  •  Maak ‘n karringmelkbeslag aan: plaas 1 koppie koekmeel in ‘n bak, maak ‘n holte in die middel, voeg 125 ml karringmelk en 80 ml bier by en klits tot goed gemeng. Laat staan die beslag vir 30 minute.
  •  Verhit olie in ‘n kastrol of diepvetbraaier tot 180C, laat karringmelk van die uieringe afdrup, doop die ringe in koekmeel en doop in die beslag. Braai ‘n paar ringe op ‘n slag tot bros en goudbruin, 2-3 minute. Dreineer op kombuispapier. Bedien met gegeurde sout en asyn.

WENKE:

Hoe kan jy keer dat jou oë traan as jy uie skil? Plaas die uie vir 3 minute in die yskas, sny die bokant af en hou die wortelkant heel – die grootste konsentrasie van die swael-komponente wat die trane laat vloei is aan die wortelkant.

Hoe om uie te stoor: Nooit in ‘n plastieksak nie! Bêre ongeskilde uie in ‘n koel plek met goeie ventilasie. Klaar-gekapte uie in ‘n goed-verseelde houer sal 7-10 dae in die yskas kan hou.

Hoe om uie-asem te voorkom: soms kan mens nie die smaak van rou uie  uit die mond uit kry nie – kou dan ‘n takkie pietersielie, of spoel die mond uit met sterk suurlemoenwater.

Om die reuk van uie van jou hande af te kry, vryf jou hande met suurlemoen. Om die uie-reuk uit ‘n pot of pan te haal, skuur dit met sout.

Om die ergste uie-byt uit rou uie te haal, kan dit opgekap vir  60 minute in yswater geweek word, of onder lopende water afgespoel word.

My eie groot vraag is: hoekom is daar nie ‘n Uiefees in ons land nie – daar’s tog ‘n fees vir alles. In ander werelddele is daar ui-saamtrekke soos die Uiefees in Weslaco, Texas; die Walla Walla Soetuiefees in Washington, die Big Onion Festival in Norfolk, Brittanje en in Glennville word die Soet Uiefees al 38 jaar gehou. Daar wor tot ‘n Mej Georgia Uiefees-koningin gekies.

Midde-Oosters-Mediterreens-gedekte tafel met uie wat hul glorie onthul langs skaapboud in perkamentpapier en sumac-platbrode.

Midde-Oosters-Mediterreens-gedekte tafel met uie wat hul glorie onthul langs skaapboud in perkamentpapier en sumac-platbrode.

Erfkos:

Uie is van die vroegste dae in die Kaapse nedersetting aangeplant en was ook deel van die groente wat vir die verbygaande skepe verskaf is. Al wilde uie wat reeds hier gegroei het en van die plaaslike mense se koskultuur sou wees is die wilde-prei (allium dregeanum), soos aangedui in Dr HW Claassens se  boek Die Geskiedenis van Boerekos.

Daar’s haas nie ‘n bredie, sop of sous wat nie begin met ‘braai die uie’ nie. Daar is egter ook uie-geregte wat op eie bene staan.

  • Slaphakskeentjies: lees gerus my blog-inskrywing oor slaphakskeentjies, en hoe hierdie erfkos-uieslaai aan sy naam gekom het.
  •  Die oumense het ook graag piekeluitjies gemaak – as jy Dine van Zyl se Die Groot Boerekos-boek 2 het, kyk op p 164. Sy vertel hoe hulle destyds die uitjies met ‘n hoedespeld geprik het.
  • ‘n Resep vir piekeluie verskyn reeds in ‘n Arabiese geskrif van 1165.

    Die manne wat vir die gevulde uie wolwefluite gegee het Sondag, cheer saam met my twee kossusters die gedienstige ui aan. Ian het die foto geneem. L na R: Anel, Righardt, ek, Daleen, Rick, Pieter

    Die manne wat vir die gevulde uie wolwefluite gegee het Sondag, cheer saam met my twee kossusters die gedienstige ui aan. Ian het die foto geneem.
    L na R: Anel, Righardt, ek, Daleen, Rick, Pieter

“Tita was so sensitive to onions, any time they were being chopped, they say she would just cry and cry, when she was still in my great-grandmother’s belly her sobs were so loud that even Nancha, the cook, who was half-deaf, could hear them easily. Once her wailing got so violent that it brought on an early labor. And before my great-grandmother could let out a word or even a whimper, Tita made her entrance into this world, prematurely, right there on the kitchen table amid the smells of simmering noodle soup, thyme, bay leaves, and cilantro, steamed milk, garlic, and, of course, onion.

Tita had no need for the usual slap on the bottom, because she was already crying as  she emerged, maybe that was because she knew then that it would be her lot in life to be denied marriage. The way Nancha told it, Tita was literally washed into this world on a great tide of tears that spilled over the edge of the table and flooded across the kitchen floor.

That afternoon, when the uproar had subsided and the water had been dried up by the sun, Nancha swept up the residue the tears had left on the red stone floor.  There was enough salt to fill a ten-pound sack-it was used for cooking and lasted a long time. Thanks to her unusual birth, Tita felt a deep love for the kitchen, where she spent most of her life from the day she was born.”  (Like Water for Chocolate, Laura Esquivel, Bantam Doubleday)

En vir oulaas die heerlike uiegebak:

Moet-maak gereg - ideal vir vleislose Maandag - los dan net die spek uit.

Moet-maak gereg – ideal vir vleislose Maandag – los dan net die spek uit.

Eet lensie- orzo en goudbruin uie met geroosterde dennepitte langs die Jordaanrivier

30 Jan

Daar’s nie klarigheid by my wat presies dit is wat ‘n eenvoudige vermenging van lensies, rys en gekarameliseerde uie so ‘skep weer’ maak nie. Is dit die speserye? Die lensies se effense byt onder die tande saam met die sagtheid van die rys? Die soet van die kaneel en die gebraaide uie wat soos ‘n mahonie-koepel oor die gereg kom lê?

bak orzo lensies dennepitte en stadiggebraaide uie IMG_1954 Resized

Deel van die bekoring  is die misterie van die naam mejadra op die Westerse tong; vreemd genoeg ook bekend asof ek daarop grootgemaak is. Of dit met stadig-gekookte lamsblad of skenkels bedien word; met tamatiebredie of met Woolies se wegneem-spithoender; of net so op ‘n vleislose Maandagaand, dit ‘n Arabiese basaar na my voorstedelike tafel toe.

lamsblad opgeskep resize

Daar’s ‘n 1 001 maniere om die gemengde lensiegereg te maak en net soveel maniere om dit te spel: mejadra, mujaddara, mujadaraj, moujadara, mudardara en selfs megadarra.  Maar gelukkig bring al die variasies jou uit by dieselfde moedergereg wat van Jericho tot aan die Jordaanrivier die hongeres, armes en lekkerbekkiges gevoed het. Dis goedvoelkos waarvoor jy, as jy dit een keer geproe het, altyd ‘n kolletjie op jou tafel sal los.

aa orzo en lensies met dennepitte en gekarameliseerde uie RESIZE bestanddele IMG_1940

Anderdag toe ek vir die hoeveelste keer lamsblad in die oond bak onder ‘n kombers van tiemie en komyn kry ek lus om hierdie antieke gereg aanmekaar te slaan. Ek laat my ook nie afsit deur die feit dat die basmatirys waarmee dit tradisioneel gemaak word op is nie. Pastarys (orzo) is net so lekker, dan kan jy dit moutzendra noem soos die Cipriote. Die lensies sal ook in vrede leef met bulgur, stampkoring, ‘n mengsel van bruin- en wilderys of gort (pearl barley).

bakkie gekarameliseerde uie met saffraan IMG_1945 RESIZE

Maar die een ding waarsonder jy nie kan nie, is die soet, gekarameliseerde uie. Daarsonder is die lensies, wel, net lensies, die Arabiese klanke stil en die Midde-Ooste maar net weer die noordelike voorstede duskant Tygervallei.

LENSIE-, ORZO- EN GOUDBRUIN UIE MET GEROOSTERDE DENNEPITTE

Uit watter van my horde resepteboeke dit eens gekom het, weet ek nie. Die resep is ‘n skadu van sy ou self en en die Midde-Oosterlinge en Cipriote sal seker ‘n oorval kry, maar dit werk vir my. Sien dit as ‘n riglyn eerder as presiese aanwysings na die Jordaanrivier. Die hemele gaan ook nie intuimel as jy nie dennepitte het nie; span amandelvlokkies in en gaan skryf dennepitte op jou inkopielys vir volgende keer.  

2 bruin uie, in dun ringetjies gesny (probeer dit eweredig dun sny – ‘n mandolien werk goed)

olyfolie vir braai

1 koppie bruin lensies

¾ koppie orzo (pastarys)

1 rooi ui, fyngesnipper

7 saffraandrade of ½ teelepel borrie

1 t wonderpeper

1 ½ t kaneel

Opsioneel: ½ t elk komyn en koljander

Sout en peper

50 g dennepitte, gerooster

Vars marjolein of origanum

Metode

Maak die gekarameliseerde uie: Verhit 2 eetlepels olyfolie in ‘n pan en voeg die ringe bruin-uie by, verlaag die hitte en soteer sowat 30 minute tot sag en goudbruin terwyl jy nou en dan ‘n roer gee. Dit kan maar effe bruin word op plekke, maar nie te swart nie anders proe dit bitter. (Sien ook Moro se metode onderaan). Geur met sout en peper.

Plaas die lensies in ‘n medium kastrol met genoeg water om dit goed te bedek en kook sowat 15 minute tot amper sag (indien dit droog kook, gooi nog water by). Gooi orzo by en kook saam vir verdere 10 minute of tot net sag. Braai fyngesnipperde rooi uie in ‘n pan met olyfolie, voeg die kaneel, borrie (of saffraan) en wonderpeper by, braai nog ‘n paar minute en voeg  die lensie- en pastarysmengsel by. Braai 2 minute saam. Roer die geroosterde dennepitte deur, reserveer ‘n paar dennepitte vir garnering. Geur goed met sout en peper.

Skep in opdienbak, strooi vars gekapte origanum of marjolein oor en rond af met die gekarameliseerde uie en nog van die dennepitte. En as jy net pietersielie in die huis het, net so goed.

close up IMG_1964 resize

{Variasies}

*Vir ‘n ekstra Griekse geur, voeg feta by – in blokkies of opgebreek. Bedien dan met suurlemoenwiggies.

*Maak soos die Lebanese en bedien dit met ‘n bakkie jogurt, ongegeur of met gerasperde komkommer.

*Vervang die orzo met gaar basmatirys; dis tradisioneel om dan ‘n bietjie suiker by te voeg. Ottolenghi-volgelinge kan kyk hoe mejadra in Jerusalem, sy nuutste boek, met basmatirys gemaak word.

*Los die rooi uie uit en meng dan die helfte van die gekarameliseerde bruin uie deur die lensie- en rysmengsel en die ander helfte as garnering.

*Spaans: Vervang die kaneel met paprika. Skep individuele porsies en bedien met  gebakte eier bo-op, verkieslik met die eiergeel nog loperig.

*Gee dit ‘n Italiaanse geur  met vars basielkruid en rasper parmesaan of grana padano oor.

*Gee dit ‘n Indiese kinkel deur kerriepoeier saam met die uie te braai en die dennepitte met geroosterde amandels te vervang.

*Gee dit ‘n boerekos-kinkel met blokkies gaar pampoen, geur met vars tiemie en strooi geroosterde pampoenpitte oor. Lekker saam met die kaneel en die soet van die uie.

{Brosgebraaide uie soos Moro maak}

Sam en Sam Clark van Moro se metode om die uie bros te braai is ‘n treffer, maar gebruik heelwat olie en moet liefs in twee sarsies gedoen word om te verseker dat die uie bros en krakerig braai. Dis egter lekker afwisseling en gee die lensiegereg selfs meer woema.

Om 2 groot uie te karameliseer, verhit 300 ml sonneblomolie in ‘n groot braaipan of kastrol. Sodra goed warm, gooi die helfte van die fyngesnyde uie in die pan, en braai oor medium hitte tot mahoniebruin. Skep met gaatjieslepel uit, plaas op kombuispapier om te dreineer en herhaal die proses. Die orige olie kan herwin word, maar onthou dat dit nou sterk na uie smaak.

Somer-fling tussen Alida se bokmelk-uietertjies en Sauvignon Blanc

5 Oct

Trek saam met my strappy somersandale aan en sit ‘n sonhoed op, want dis witwynseisoen. Meer spesifiek die Seisoen van Sauvignon Blanc.

Ek soek ‘n somer-fling vir my gunsteling somerwyn, wat terloops ook een van die trendieste wyne ter wêreld is – en as dit by kos-en wynparing kom is Sauvignon Blanc ‘n elegante vryer saam met salm tot sashimi. Mossels, ja. Soesji, ja. Perlemoen en garnale, beslis. In piekniekmandjies, met antipasti en Mediterreense styl alfresco-etes, en soos ek al uitgevind het selfs saam met Italiaanse vinkel-wors met druiwe gestowe.

As dit by hierdie wyn kom het die pot beslis nie net een deksel nie. En dis wat ons vanjaar vier by die Durbanville wynvallei se Seisoen van Sauvignon. Ek het egter wyer as my eie kontrei gaan soek vir die ideale, terterige kosmaat.

Ek het ‘n hele boek vol keuses, want uit Pretoria kom die pragtige kookboek Heerlik & Maklik: Hartskos van die ewe pragtige Alida Ryder. Alida se blog Simply Delish SA is ‘n wegholsukses en ek glo die boek gaan ook wees. Lieflike foto’s, verbeeldingryke kos. En bowenal maklik: ek wil immers nie in die somer sukkel met komplekse geregte en magdom bestanddele nie.

Toe ek tot by die resep blaai vir veerligte, goudbruin gebakte skilferkorstertjies gevul met gekarameliseerde uie, bokmelkkaas en tiemie, toe weet ek: hier’s die perfekte somerromanse vir my glas Sauvignon Blanc.

Maar kom ons gesels eers oor Alida: hierdie besige ma van ‘n tweeling is ook kosstilis en fotograaf. Sy’s van Pretoria en het by my kom kuier met haar Kaapse besoek vir die vrystelling van haar boek. Ons het tee gedrink en appeltert geeët. Om ‘n tafel – selfs ‘n teetafel – leer jy ‘n mens goed ken.

Alida Ryder – blink nuwe ster op die SA kosskryf-toneel

Alles wat ek van hierdie nuwe ster op ons kostoneel ervaar het, is ook in haar boek te beleef. Vol geesdrif, kreatief, passievol, eerlik en sonder aansit.  Mensig, en sy is mooi. Smeulend mooi met warm bruin oë, ‘n blink bos swart hare en kurwes wat Nigella in die skadu laat. Daarby ‘n hart van goud.

Haar boek is net so ‘n welkome gas in my boekrak. Dit word deur Penguin uitgee, dieselfde uitgewer as Jamie Oliver se boeke, vertel sy my oor die stuk appeltert: “dit was nog altyd my droom om eendag ‘n boek uit te gee deur dieselfde mense as een van my koshelde.”

By haar ma Ronel het sy haar avontuurlustigheid gekry; haar invloed geur vandag steeds Alida se kombuisskeppings. Haar ouma het ook help vorm aan haar kossiel. Van kleinsaf het sy en haar ouma wie se naam sy dra, saam gebak en gebrou: net soos Alida vandag doen met haar tweeling Aidan en Abigail.

En as ek enigsins nog sou wonder of my eerste indrukke van Alida – en ons tydjie saam oor koek en tee – dieselfde Alida is wat op die blaaie van haar pragboek saamgevat is, hoef ek net die voorwoord van my kosheldin, die formidabele Sam Woolidge, te lees. (Sam het net soos ek aanvanklik vir Alida deur haar kosblog leer ken; en later eers persoonlik ontmoet).

“Ek het nog altyd van Alida se passie vir kos gehou, haar gulhartigheid en oorspronklike benadering,” skryf sy. “Noudat ek haar ontmoet het, is ek mal oor haar geesdrif vir die lewe, die vreugde wat sy uitstraal en haar dankbaarheid vir goeie dinge wat met haar gebeur.

Sela, Sam! Viva, Alida!

Net na ek Alida ontmoet het – en haar boek onder oog gekry het – vertel ‘n ander kosgeesgenoot (wat onder die skuilnaam Big Big Joe sulke wonderlike artikels vir Rapport geskryf het) ook hoe eerlik en heerlik hy haar boek gevind het. En vertel kwylbekkend van die oondgeroosterde hoender met suurlemoen wat hy uit die boek gemaak het. Dit maak ek die oomblik as ek gaste oornooi.

As dinge soos kos uit die hart vir jou, my liewe bloglees-vriendin en vriend, ook waarde het, skaf gerus Alida se boek aan wat vol daarvan is. Jy sal soos ek weer besef hoe heerlik en sielsbevrediging eenvoudige kos kan wees wat met ‘n ruimhartige gees berei en met baie liefde voorgesit word.

Terug by die somervryery tussen kos en wyn wat hopelik tot ‘ouers vra’ sal lei:

My Sauvignon Blanc keuse is een van die wyne op die FNB Top 10 Sauvignon Blanc lys – die MM Louw 2011 van Diemersdal, ‘n ware fynproewersdroom wat 9 maande verouder is in eikevate. Dis ryk en vol met note van nartjie, spesery, heuning en selfs vanielje. Dis ‘n intense sauvignon blanc – nie ‘n skaam wyn nie. ‘n Wyn vir grootleef in die somer.

Hier is enkele voorbeelde van somer-vryers vir witwyn uit Heerlik en Maklik: Hartskos –

  • Pasta met oondgeroosterde kersietamaties, pesto en ricotta (beslis my ‘go-to’ pasta gereg hierdie somer)
  •  Gerookte salmballetjies met roomkaas (fabulous vir ‘n partytjie of skemeruur-happie)
  • Cajun steurgarnaalslaai met aioli
  • Somergroente pasta met geposjeerde eier (die aspersies gaan Sauvignon Blanc laat sing)
  • Gebakte seekos met rys (haar  weergawe van paella, met mossels,steurgarnale en calamari)
  • Gekruide risotto met bros calamari en ook die steurgarnaal en ertjierisotto
  • Sout en peper inkvis (hierdie Griekse gereg is ‘n ode aan Alida se ma wat so lief was vir Griekse kos)
  • Baguette met geroosterde groente en chevin (hou jou lyf Fransman die somer. Pragtig. Maklik. Gesond. En die chevin is Sauvignon blanc se hartstogtelikste kaasminnares).

ALIDA SE SKILFERKORSTERTJIES MET GEKARAMELISEERDE UIE EN BOKMELKKAAS

 Die resep bevat net 3 hoofbestanddele en daarom beveel Alida aan dat jy net die beste aanskaf – goeie skilferkosdeeg en goeie bokmelkkaas (ook bekend as ‘chevin’). Sit dit voor met ‘n eenvoudige slaai van roket, bronkors, avokadopeer en ‘n suurlemoenslaaisous. Alida geniet dit met chenin blanc – ook ‘n somerwyn wat al hoe meer opspraak maak.

2 rooi uie, in fyn skywe gesny

1 E balsemasyn

2 E suiker

1 rol gekoopte skilferkorsdeeg

100 g chevin kaasrolletjie, in 4 dik sirkels gesny

Vars tiemie

1 eiergeel, geklits

Maak so:

Voorverhit die oond tot 180C. Soteer die uie in ‘n braaipan tot sag en deurskynend. Voeg die asyn en suiker by en karameliseer 5 minute. Verwyder van hitte en hou eenkant.

Rol die deeg effens dunner en sny 8 sirkels met ‘n deursnee van 10 cm elk uit die deeg. Plaas 4 van die sirkels op ‘n bakplaat wat met bakpapier uitgevoer is. Sny nou sirkels van omtrent 8 cm uit die oorblywende 4 deegsirkels, sodat jy 4 deegringe kry. Bestryk die rande van die deegsirkels op die bakplaat met eiergeel en sit een deegring op elke deegsirkel om ‘n rand te vorm. Skep ‘n eetlepel van die die gekarameliseerde uie in elke holte en sit ‘n dik sny kaas op die uie. Bestryk die deeg weer met eiergeel, sit tiemietakkie op elke tertjie.

Bak vir ongeveer 10 minute tot goudbruin en die kaas effens versag het.

Koel komkommer – bietjie meer oor die Durbanville Wynvallei

 – Alhoewel die Durbanville Wynvallei se rooi wyne toenemend naam maak, het die  area sy uitstekende sauvignon-reputasie opgebou as gevolg van die terroir wat ideaal is vir hierdie klassieke koel-klimaat variëteit.

– Die Durbanville Wynvallei is een van die koelste streke in die wynlande, omdat dit so naby die koel Atlantiese Oseaan is (die gebied is minder as 15km weg van die see en baie plase het ’n uitsig op die Oseaan) en as gevolg van die hoogte van die heuwels. Die wingerde kry blootstelling aan misnewels en die somer se suidooster waai weer van Valsbaai aan die Indiese Oseaan-kant in.

– Die heuwels sorg ook vir ’n reeks warmer en koeler klimaat-eienskappe wat sorg vir verskillende wynstyle van dieselfde variëteit terwyl almal terselfdertyd ook ’n sekere mate van vrugtigheid en elegansie in gemeen het.

– Die grond in die gebied is ideaal: baie ou, leiklipagtige diep grond wat goed gedreineerd is, maar ook goed vog terughou wanneer dit droog raak. Voeg daarby  wynmakers en wingerdgroeiers wat die grond se potensiaal ten volle benut.

(Bron Durbanville Wynvallei Assosiasie)

Die Seisoen van Sauvignon word van 6 en 7 Oktober op 11 plase in die vallei gehou. Besoek www.durbanvillewines.co.za vir die program.

Nota: Ek doen skakelwerk vir die Durbanville Wynvallei Assosiasie. My entoesiasme en liefde vir die streek kom egter oor jare – want ek het grootgeword in die omgewing en bly 15 jaar al op die soom van die wynlande. Ek ervaar daagliks die opregtheid, gasvryheid en passie van die wynmakers en die streek se kokke. Dis wat ek ken en daarom skryf ek daaroor.

Gesels saam:

Kwetter saam op Twitter: met my @huiskok en met Alida @SimplyDelishSA ; Martelize @MartelizeBrink en Francois is @Glanskok

Luister gerus ook Vrydag-oggende op RSG na my en Francois Ferreira se kospraatjies Huiskok Glanskok saam met Martelize Brink.

Tarentaalburger, roosterkoek, Shiraz en uie-blatjang: Huiskok raak wild op Pasella

3 Oct

Dit het begin met ‘n wilde uitdaging van Pasella. “Nooi ‘n paar van jou twittervriende en kook met wildsvleis. Niks te deftig nie, net lekker maklik vir stokperdjiekokke om by die huis te kan maak”.

Fritz en Ishay toe die kameras nie kyk nie

Kosmaak vir jou eie mense om jou eie tafel is een ding. Kosmaak op radio selfs – want daar kan niemand sien hoe agter die klip my ‘knife skills’ is nie. Niemand sien die flopse, die aanbrandsels en die skeefgesnyde groentes nie. Op TV is dinge heeltemal anders. Ek weet hoe sukkel ek om te fokus op die snyplank en die klompie bakkies uitgepakte bestanddele met die kameralens op my. Op die beste van tye is ek kamera-sku.

Maar ‘n geleentheid om saam met kos-sielsgenote te kan kook en kuier laat ek nie verbygaan nie. Nooit nie. Selfs nie as dit beteken dat ek my naels afkou voor en na die shoot nie. Dis altyd ‘n goeie ding om die kameras in die huis in te bring. Dan word die boekrakke weer ‘n slag reggepak; die kombuis geskrop; selfs die spens en die speseryrakke (let wet ‘rakke’) kry weer ‘n slag ‘n goeie afstof, uitstof en orde.

Die honde word tot gehoorsaamheid gemaan, die katte geborsel – wetende dat hulle wel een of ander tyd uit hul aanhouding gaan ontsnap om te kyk wat gaan aan en hoekom daar die heel dag wonderlike koswalms uit die kombuis kom.

Maar eers moes ek besluit watter wild ek gaan kies. Wat kan binne die beperkinge van die televisieprogram gemaak word. Wat sal nie voor aansien van die ganse volk platval, omval, neerval of flop nie. Wat gaan nie te veel op my klere spat nie; liefs nie met uie werk nie, want dan loop die mascara oor my wange. Nie iets wat te veel stoom maak nie, want dan val my bolla plat! My gaskokke is Ishay Govender Ypma (van die kosblog Food and the Fab) en blogger-bluesman Fritz Brand van Real Men Can Cook (deur die dag skryf hy rekenaarprogramme) en hoflikheidshalwe gee ek hulle die eerste keuse: Ishay kies koedie; Fritz kies Springbok.  Ek gaan vir die geveerdes.

Jagterskos, saamgestel deur my vriendin Daleen van der Merwe, toe huishoudkundige en nou kookboekuitgewer

Gelukkig kan ek op my kosvriende staatmaak. Ek loer in die Kambedoo wildsvleis kookboek; bestudeer Leipoldt se werke van hoek tot kant. Ek lees van geveerdes wat moet hang tot hul adellik is. Ek lees van salmi, ‘n ragoût van pluimvee of wild wat met deegkluitjies opgedien word. Dalk moet ek sy raad volg van ‘n patrys-pastei soos die Swede dit maak. Ek probeer verby die resep lees – ragoût van klein voëltjies … tortelduiwe, kiewiete, lewerike, vinke en mossies, al klink dit hoe lekker met nartjieskil, soetwyt en baie botter.

Ek steek kers op by my beste vriendin Daleen, ‘n kookboekuitgewer en formidabele wildsboud-ghoeroe. Die Jagterskos-handleiding wat sy jare gelede saamgestel het, bly ‘n fontein van kennis.  My kollega Anita stuur vir my haar fantastiese wildsboud resep – ek oorweeg ‘n wildspastei gemaak met die fyn vleisies van oorskiet wildsboud.

Ek bel sjef Ian Bergh van De Grendel restaurant – ‘n man wat met vleis grootgeword het; wat wildsvleis goed ken. Maar ek weet ook dat daar tarentale op die ou familieplaas rondtrippel, wat beteken ek kan dalk ‘n interessante vleisie daar afbedel.  Tarentaal is ongewoon; maar nie vreemd nie. Ek het die tarentaal-gourmet burger vir die eerste keer juis op De Grendel Landgoed ge-eet, waar verskillende tarentaal-en ander wildsvleisgeregte die eters aan die gons het.

Ian se raad is goed – maak ‘n burger want met die maalvleis het mens nie sommer ‘n probleem met taai vleis nie (en dit hoef nie tot adellike status te hang nie). Moet hom net nie te gaar maak nie … en die goeie nuus: hy kan vir my tarentaalvleis voorsien. En die Shiraz om ‘n heerlike rooi-uie blatjang mee te maak wat ek reeds vooraf kan klaarmaak (geen uie sny op kamera nie).

My ‘wilde kos op Pasella, gemaak met tarentaal uit my kontrei en wyn uit my kontrei.

Die voorbereiding van tarentaalvleis – en ander geveerde wild  soos fisant en patrys – is ‘n belangrike deel van ons kosgeskiedenis, veral voor verstedeliking en supermarkkos die gewildheid daarvan laat afneem het. Nou weer wat die ‘locavorian’ en foraging kosbeweging so ‘n groot kostrend is, verskyn tarentaalvleis weer op restaurantspyskaarte.

Vandaar kom die planne: pleks van ‘n gekoopte witbrood-rolletjie, kom ons hou by die uit my kontrei-tema en bedien die tarentaal-pattie op roosterkoek. Roosterkoek! Dit klink na besigheid.

En wat’s ‘n burger sonder gesmelte kaas. (Ek besluit op ‘n beleë Gouda van Simonsberg – want ek weet dit smelt goed). Pleks van ‘n toe hamburger, besluit ek om dit ‘n afslaandak-burger te maak sodat ek die tarentaal kan kroon met ‘n takkie lig-gebraaide rosa-tamaties op die rank.

Die dag het gekom. Die aanbieder Vicky Davis is ‘n honey. Jana du Preez, die insetsel-regisseur ‘n ware pro, so ook Prudence; die kameraman en die klankman.

Die Pasella span.

My gaskok-vriende is voorbereid, knap voor die kamera, hulle kos is wild uit die boonste rakke. Die burger kom lekker, die roosterkoek ‘rustic’. Als lyk mooi en proe lekker.

Ons kook. Ons kliek. Ons twiet.

Vicky vra oor sosiale netwerke, twitter en blogs. Lank daarna wonder ek nog oor dinge wat ek eerder moes gesê het, en nie moes gesê het nie. Ek wonder lank daarna of ek nie eerder ‘n voorskoot moes aangesit het nie; of my hare reg was en of die kamera verby die wasgoed op die draad geskiet het.

Maar waaroor ek nie wonder nie, is oor my tarentaalburger op roosterkoek met Shiraz- en rooiuie-blatjang. Tuisgemaak, met hierdie einste hande. Hoop net nie hulle’t gebewe op kamera nie!

 

 

Hier’s die resep:

TARENTAAL BURGER MET SHIRAZ UIEBLATJANG OP ROOSTERKOEK

Tarentale is ‘n bekende gesig in die Noordelike voorstede en Durbanville – op plase, tussen wingerde en selfs in die woonbuurte. Sjef Ian hang eers die vleis goed  voor dit gebruik word, wat die smaak verfyn en die vleis sagter maak. Maalvleis is natuurlik nie sommer taai nie, so die burger maak dit maklik om tarentaal te geniet. Die fyn naeltjies gee ‘n heerlike smaak aan die vleis, moenie dit uitlos nie! 

Bestanddele

500 g tarentaal maalvleis (gemaak van boud en borsvleis)

30 ml koljandersade, gestamp

¼ t, fyn neutmuskaat

¼ t, fyn naeltjies

1 eier, gesklits

2 snye witbrood, korsies verwyder en geweek in 60ml melk

½ t, gemaalde swartpeper

1 ½ t maldon sout

125 ml gekaramaliseerde uie

Metode

Kombineer al die bestanddele in ‘n groot mengbak, meng goed en vorm 4 ewe-groot vleiskoekies.  Braai oor medium tot hoog vir 2-3 minute – verkieslik tot nog pienk binne. Bedien met rocket, Simonsberg se belëe gouda, tamatie, De Grendel Shiraz blatjang op roosterkoeke.

Wenk: Die tarentaalvleis kan vervang word met volstruis. Ciabatta-rolletjies sal lekker wees, of ‘n tradisionele hamburger-broodrolletjie sal ook deug.

SHIRAZ BLATJANG

Bestanddele

Die resep maak sowat  750ml  blatjang.

8 uie, fyn gesny

225 ml rooiwyn asyn

350 ml De Grendel Shiraz

225 ml strooisuiker

45 ml olyfolie

Metode

Kombineer die uie en ‘n goeie paar spatsel olyfolies (sowat 45 ml)  in ‘n kastrol, en soteer vir 5 minute; voeg suiker by en kook nog 10 minute.  Voeg die wyn en asyn by en kook liggies tot al die vog geabsorbeer is en die uie sag en stroperig is.

ROOSTERKOEK

Bestanddele

1 pakkie kitsgis

250 g Eureka koekmeel

250 g Eureka broodmeel

1 eier

25 g sagte botter

30 ml suiker

7.5 ml sout

Genoeg louwarm water om ‘n sagte deeg te maak.

Metode

Plaas meel en gis in ‘n bak, meng deur en voeg sout en suiker by. Vryf die sagte botter in die meel en voeg die eier by.  Voeg bietjie vir bietjie die louwarm water by die meelmengsel om ‘n sagte deeg te vorm.  Knie die deeg ongeveer 10 minute tot glad, blink en elasties.  Plaas die deeg in ‘n skoon kom en bedek met ‘n teedoek. Laat dit in ‘n warm plek rys tot dubbeld die grootte, sowat 35 – 40 minute. Knie die deeg af, druk dit plat en sny in vierkante.  Bestryk dit liggies met meel sodat dit nie aan die rooster vassit nie.  Rooster dit oor medium kole.  Dit is reg wanneer dit hol klink as jy daarop klop.

Ons sê baie baie dankie:

Naas die Pasella-span, Ishay en Fritz sonder ek graag die volgende mense uit wat my op Pasella help goed lyk het (behalwe daai krul in die kuif wat ek nie gaan oorleef nie!):

Agter die skerms sal die TV-kykers nie die helpende hande gesien het nie: my kosvriendin Catherine Eybers (volg haar blog Lemon and the Dachshund; en op twitter @CaththeGirl) wat kom handgee, want onthoud – daar’s drie kokke in die kombuis vir die wilde Pasella-shoot. En die TV-span moet koskry ook (boere-gasvryheid en goeie maniere); en koffie kry. En iemand moet die honde stilhou en die katte paai. Dankie Katryn. Dankie aan my man Ian wat geduld met my het.

En iemand moet voor- en na die tyd skoonmaak: Dankie my wonderlike huishoudster Annie Scharnek.  Ek’s ‘n wilde kok in die kombuis. Daar’s altyd nog ‘n vuil kastrol, nog ‘n nat vadoek.

Dankie aan Sjef Ian Bergh en De Grendel Restaurant, Durbanville Wynvallei vir die tarentaal, die goeie raad en die wyn waarmee ons die dag gekook het en in ons glase gehad het.

Dankie aan die tarentaal.

 * Volg my op Twitter @huiskok. Dankie dat jy ingeloer het. Lewer gerus kommentaar sodat ons verder oor kos kan gesels.

%d bloggers like this: